De afgelopen weken loog ik tegen mijn ouders, familie en vrienden. En dit leverde aardig wat tranen op.
Ja, ik beken. Ik heb inderdaad gelogen tegen mijn ouders, zusje, vrienden en familie… Eigenlijk tegen jullie allemaal om precies te zijn. Maar waarom? Dat leg ik jullie uiteraard graag uit.
Honey, Im home!
Het is zover mensen. Hét moment waar jullie allemaal met smart op hebben gewacht (grapje). Na vijf maanden wereldreizen door Australië, Nieuw-Zeeland, Thailand, Bali, Kuala Lumpur en Londen ben ik weer thuis! Ook het thuiskomen deed ik (zoals jullie inmiddels van me gewend zijn) niet op de meest basic traditionele manier. Ik kreeg verrassend veel verzoekjes van het thuisfront om weer naar huis te komen. En dan kan je natuurlijk maar één ding doen: stiekem een ticket naar huis boeken en al je vrienden en familie proberen te verrassen.
Geheime Missie deel 1 – De voorpret
Uiteraard tref ik voor mijn Geheime Missie de nodige voorbereidingen. Aangezien mijn creditcard op dag twee van mijn reis werd ingeslikt door een ATM, heb ik mijn zusje en haar creditcard nodig voor het boeken van mijn vliegtickets. Stacey is meerdere keren mijn redder in nood, behalve voor mijn vliegtickets naar Kuala Lumpur en Londen. Deze boek ik samen met Ninouk, zodat ik mijn thuiskomst nog even geheim kan houden. Mijn visum is geldig tot 25 maart, iedereen gaat er dan ook vanuit dat ik voor die tijd naar huis kom. Mijn ouders hebben zelfs mijn bed al opgemaakt. Je kunt je dan vast wel voorstellen dat ze enigszins geschokt reageren wanneer ik vertel dat ik geen vliegticket naar huis heb geboekt, maar naar Kuala Lumpur. maar we hebben al tegen iedereen gezegd dat je naar huis komt na Bali! Wanneer kom je nu naar huis dan?!’ ‘Dat weet ik niet precies, maar het gaat vast geen jaar duren’. ‘EEN JAAR?! WAT?!’ Mijn ouders hangen in shock de telefoon op. Ook tegen mijn vrienden vertel ik dat ik nog geen idee heb wanneer ik naar huis ga. Inmiddels ben ik samen met Maarten in Kuala Lumpur. We werken samen mijn Geheime Missie verder uit. Zo wisselen we m’n laatste cashgeld om voor Britse ponden (om zelfs de sporen op mijn bankrekening uit te wissen voor het geval mijn vader deze checkt). Daarnaast schieten we nog wat extra beeldmateriaal voor m’n Insta storys en neem ik contact op met Priya (de roomie van mijn zusje) voor hulp bij mijn eerste surprise.
Geheime Missie deel 2 – De leugen in stand houden
Het liegen over mijn Geheime Missie wordt steeds lastiger. De vragen worden directer, mijn antwoorden vager. Daarnaast moet ik een goed excuus verzinnen voor het offline zijn tijdens mijn vlucht van Kuala naar Londen. Ik vertel mijn ouders en zusje dat ik op tour ga naar de fireflies. Op internet lees ik namelijk dat je hier geen fotos mag maken, aangezien flashlights niet oké zijn voor de vuurvliegjes. Handig, want stel dat mijn ouders na deze tour wat fotos willen zien, dan heb ik meteen een goede reden waarom ik geen beeldmateriaal heb.
Geheime Missie deel 3 – De surprise!
Op 27 maart vlieg ik van Kuala Lumpur naar Londen. Hier start mijn Geheime Missie pas echt. Ik verras mijn zusje en Swen, beter bekend als mijn favo ANWB-couple. De zenuwen gieren door mijn lichaam wanneer Priya de deur voor me opent. Gelukkig komt Stacey precies twee uur later dan gepland terug uit de pub, waardoor de eerste surprise iets anders loopt dan verwacht. Ze komt natuurlijk net binnen op het moment dat ik opgesloten zit op de wc. Top. Priya en Swen leiden haar af met een pittige ondervraging: ‘Waarom ben je zo laat? Heb je veel gedronken? Waar ben je allemaal geweest?’ Stacey geeft vol verbazing antwoord op hun vragen, tot ik na enkele minuten de woonkamer binnen spring: sURPRISE!’ Er volgt een dikke knuffel, wat tranen en nog meer knuffels. De eerste emotionele surprise is een feit.
Eenmaal aangekomen in Londen maak ik het mezelf nog lastiger. Speurneuzen Lynn en Sander vinden dat de handen op één van mijn fotos wel verdacht veel op die van Stees en Swen lijken. Glashard ontken ik. Snel wat extra beeldmateriaal van Kuala online gooien op de social voor afleiding. Maar ook het tijdsverschil is een dingetje. Want is het voor mijn vrienden niet verdacht dat ik ineens rond Nederlandse tijdstippen reageer op hun appjes? Living on the edge.
Na een week chillen in Londen, boek ik mijn vliegticket naar Amsterdam. Op woensdagavond 4 april bel ik om 23.45 uur aan bij mijn ouders. Mijn vader opent half slapend de deur en mijn moeder is zo blij om me te zien dat ze bijna flauwvalt van enthousiasme. De volgende dag verras ik mijn oma, die van schrik in de lucht springt. Mijn tantes rennen gillend naar me toe, mijn nichtjes Gwen en Lynn staren me vol ongeloof aan en mijn opa weet van enthousiasme niet meer of hij me Stees of Mies moet noemen. Kortom: de surprises lopen beter dan verwacht. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de reacties van mijn vriendinnen. Vooral tijdens de surprise van Joy waren er aardig wat tranen, All You Need Is Love is er niks bij!
Op vrijdagavond verras ik Marjolein, Marjolein, Annemieke en Selena, ook wel bekend als de Dummies. Zij zijn aan het eten bij Pallas Athene, waar ze door een serveerster mee naar buiten gevraagd worden. Even spookt het idee van een verloving of een filmploeg door hun hoofd, maar al snel weet Marjolein zeker dat dit wel ‘een actie van Michelle moet zijn’. En inderdaad, wie springt er achter de muur vandaan? Surprise!
Op zaterdag besluit ik om mijn moeder en Thea aan te moedigen bij de Kippenren in Barneveld. Een mooi moment om ook meteen de boys van Code Blauw te verrassen. Ook dat lukt goed, want het duurt duidelijk even voordat ze beseffen dat ik thuis ben en niet meer ergens in Asia rondhuppel. Ook Maike en Jeff wil ik verrassen, maar zij hebben inmiddels ontdekt dat ik weer in Nederland ben waardoor de surprise mislukt. Grapjas Maike weet mij daarentegen te verrassen door een kwartier te vroeg voor mijn deur te staan. Na een hilarisch FaceTime gesprek met Stacey, Swen en Bernadet besluiten Maike en ik langs de voetbalclub te gaan om ook mijn team te verrassen. Helaas was bijna iedereen van Dames 3 al naar huis, maar dat maakte het mini-feestje met Lieke, Floor, Arrie en Ron er niet minder gezellig op.
Home sweet home
Of ik blij ben om thuis te zijn? Ja zeker! Op Rick en Sjoerd na (grapje jongens) reageerde iedereen boven verwachting enthousiast. Na mijn fantastische reis is het dankzij al jullie lieve reacties toch wel heel fijn om weer thuis te zijn. Of ik nu wéér naar de andere kant van de wereld vlieg? Nee, voorlopig blijf ik lekker thuis. Ik ga op zoek naar een nieuwe baan en ga vooral genieten van al jullie liefde. Love you all!
Michelle
