Inmiddels reis ik alweer een paar dagen door Azië. Hoog tijd om al jullie brandende vragen te beantwoorden. Want hoe verliepen mijn vluchten? Ben ik al opgelicht door de Aziaten? En heb ik al een cultuurshock ervaren? Ontdek het snel!
Een (semi) soepele start van mijn reis
Na een reis van zon zestien uur kom ik aan op Bangkok Airport. Mijn vluchten verliepen – op het feit dat ik maar een kwartier heb geslapen na – best soepel. Maar eenmaal aangekomen op het vliegveld begint het avontuur direct. Ik had namelijk op een blog gelezen dat je in de kelder van het gigantische vliegveld je euros kan omwisselen voor Thaise Baht. Hier zou de koers namelijk het voordeligst zijn. Easy, zou je denken. Maar nee. Deze loser was namelijk vergeten om een printscreen van de desbetreffende blog te maken. Daarnaast kon ik met geen mogelijkheid verbinding maken met WiFi/internet. En had ik dus geen idee waar dat vervloekte wisselkantoor zat. Ook mijn plan om met de Uber naar het hostel te gaan viel in het water, aangezien deze app niet werkt zonder internet. Dan maar een ietwat dure taxi.
Speltip 23: ga nooit (maar dan ook echt nooit) ziek op reis
Ja mensen, het leven van een reiziger gaat niet altijd over rozen. Vooral niet wanneer je ziek bent en toch besluit te vliegen naar de andere kant van de wereld. Slecht idee. Leer van mijn fouten en doe dit dus niet. Dankzij de smog en chaos in Bangkok ga je je namelijk niet echt beter voelen. Uiteraard geef ik deze tip niet zonder reden, zoals blijkt uit het volgende verhaal.
Zeg maar doei tegen je creditcard
Ziek zijn betekent namelijk in mijn geval ook een stuk minder scherp zijn. En dat heb ik geweten. Op avond nummero 2 stap ik naar een ATM om wat Thaise Baht te fixen. De volgende ochtend raak ik lichtelijk in de stress wanneer ik mijn creditcard niet kan vinden in mijn overvolle tas. Panico! Op naar het restaurant om te vragen of mijn creditcard is gevonden. Het werkt hier qua geld namelijk net iets anders dan in Nederland. Wanneer je geld pint, krijg je eerst je geld, daarna het bonnetje en daarna moet je bij sommige apparaten nog op een knopje klikken om je pas uit te werpen. Wist ik veel. Even hoop ik nog dat het personeel van het restaurant mijn pas heeft gevonden. Al snel wordt het hele team bij elkaar getrommeld, de mensen hier zijn namelijk ontzettend behulpzaam. Super cute! Maar helaas krijg ik het trieste nieuws: je creditcard is waarschijnlijk meegenomen door een volgende klant. Een paar uur later heb ik mijn creditcard geblokkeerd. Een nieuwe pas naar Azië laten sturen? Dat gaat niet lukken volgens het wijffie van de ANWB. De komende weken is het dus just me and my pinpas. Op hoop van zegen.
Cultuurshock?
Natuurlijk moet ik wennen aan de (voor mij nieuwe) cultuur en taal. Maar ook aan het feit dat er hier ongeveer 24/7 rijst wordt gegeten. Het pittige eten en kraanwater probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Het eten hier is ontzettend lekker én goedkoop. Het is soms nog wel lastig om in te schatten waar of wat je nu het beste kunt eten, aangezien ik al veel reizigers heb gehoord over een voedselvergiftiging of buikgriep. Iets wat ik graag wil voorkomen. Afdingen is echt iets wat ik nog onder de knie moet krijgen. Het zal me dan ook niks verbazen als ik al minstens tien keer te veel geld betaald en ben ‘opgelicht’. Maar ach, daar doen we niet moeilijk over. Wat verder wennen is, is dat je als toerist soms iets te lang word aangestaard. Of dat nou komt door mn wallen die op tien kilometer afstand te zien zijn, mijn blonde haren of door mijn te naakte’ outfit (kort broekje met hemdje of shirtje) weet ik niet. Misschien toch maar iets vaker die sarong om mijn middel knopen.
Volgende bestemming: Krabi
Ondertussen heb ik het chaotische Bangkok verlaten en een vlucht gepakt naar het zuiden van Thailand. Krabi, om precies te zijn. De komende dagen ga ik hier uitzieken en aan de slag met mijn planning. Want pas tijdens het uitchecken op zoek gaan naar een nieuw hostel is niet echt iets voor mij. Daar krijg ik alleen maar stress van.
Benieuwd naar mijn avonturen in Bangkok? Houd komende week Things Happen in de gaten voor een fotoverslag!
Michelle
